Czy Twoja praca wiąże się z ryzykiem zranienia? Pracujesz ze zwierzętami? W kontakcie z ziemią? Pamiętaj o swoim bezpieczeństwie i korzystaj ze szczepień przypominających przeciw chorobie, jaką jest tężec.
Dlaczego należy zaszczepić się przeciw tężcowi?
Tężec jest ciężką chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterię zwaną laseczką tężca. Produkuje ona toksynę, która zaburza pracę układu nerwowego. Bakteria żyje między innymi w glebie oraz na zardzewiałych i zakurzonych przedmiotach. Może wniknąć do Twojego organizmu przez zranienie lub otarcie, kiedy to do rany dostanie się np. zanieczyszczona laseczką tężca gleba. Niestety nie ma możliwości wyeliminowania tej bakterii ze środowiska. Z powodu stałego narażenia ważne jest zapobieganie tej chorobie przez stosowanie szczepień ochronnych.
Objawy pojawiają się po 2 do 14 dni od wniknięcia bakterii do organizmu.
Początkowo chory:
- jest niespokojny,
- ma złe samopoczucie,
- jego mięśnie są bardziej napięte,
- bardziej się poci,
- cierpi z powodu bezsenności,
- boli go głowa,
- pojawia się bolesność rany, a w jej okolicy może pojawić się uczucie mrowienia.
Następnie mięśnie w okolicy rany stają się coraz bardziej sztywne i napięte.
Mówimy wtedy o postaci miejscowej tężca. Na tym etapie rzadko zdarza się, by choroba sama ustąpiła. I niestety u zdecydowanej większości chorych rozwijają się dalsze objawy i tak zwana postać uogólniona.U tych chorych mięśnie są napięte i sztywne, a chory ma ataki bolesnych skurczy, jednak nie traci przytomności i cały czas jest świadomy. Objawy zaczynają się od głowy i szyi:
- szczękościskiem,
- problemem z gryzieniem i połykaniem,
- na twarzy pojawia się charakterystyczny grymas spowodowany skurczem mięśni – nazywany „uśmiechem sardonicznym”.
Na skutek prężenia się mięśni chory odgina się ku tyłowi. W efekcie napięcie może być tak silne, że pacjent leży w łóżku oparty o pięty i czubek głowy.
Bodźce zewnętrzne takie jak światło, hałas, a nawet dotyk mogą wywoływać bolesne skurcze mięśni całego ciała. Skutkiem tego może być problem z oddychaniem, a nawet zatrzymanie oddechu.
Wpływ na układ nerwowy
Zaatakowany zostaje też układ nerwowy, kontrolujący pracę innych narządów. Może doprowadzić do groźnych, będących często przyczyną śmierci objawów, takich jak:
- zaburzenia pracy serca (do zatrzymania pracy serca włącznie),
- duże skoki ciśnienia (na przemian wysokie i niskie),
- wysoka temperatura ciała,
- zatrzymanie moczu,
- skurcz mięśni w górnych drogach oddechowych (krtani),
- rozszerzenie źrenic.
Rzadko, na skutek urazu głowy może dojść do tężca mózgowego. Objawia się on głównie osłabieniem mięśni twarzy.
Rzadko występującą, ale niestety bardzo ciężką postacią tężca jest postać noworodkowa. Rozwija się ona u noworodków, których mama nie była dostatecznie uodporniona. W efekcie nie przekazała dzidziusiowi obronnych przeciwciał. Dzięki powszechnym szczepieniom ta postać tężca nie występuje w Polsce (obecna jest głównie w krajach rozwijających się).
Przed tężcem oraz jego powikłaniami możesz się uchronić poprzez zgłoszenie się na szczepienie przeciw tężcowi.
Szczepienie przeciwtężcowe jest obowiązkowe, ostatnia dawka podawana jest w 19-tym roku życia. Warto szczepić się co 10 lat. |
Czy powinieneś zaszczepić się przeciw tężcowi ?
- planujesz ciążę, a od ostatniej dawki szczepienia minęło 10 lat lub więcej?
- od szczepień podstawowych lub Twojego ostatniego szczepienia przeciwko tężcowi minęło 10 lat?
- jesteś osobą w podeszłym wieku i wykonujesz zajęcia narażające Cię na zakażenie tężcem? (możliwość uszkodzenia skóry lub zabrudzenia rany glebą, odchodami lub śliną zwierząt – np. prace ogrodowe)
- pracujesz na oddziałach neonatologicznych i/lub pediatrycznych?
- nie otrzymałeś pełnego cyklu szczepień podstawowych przeciw tężcowi?
Twierdząca odpowiedź na którekolwiek z powyższych pytań oznacza, że powinieneś się zaszczepić.
Tężec: jak szczepienie wpływa na Twoją odporność?
Szczepionka przeciwko tężcowi zawiera toksynę produkowaną przez bakterię laseczkę tężca. Jest ona inaktywowana działaniem czynników chemicznych oraz termicznych, a następnie poddana oczyszczaniu. Dzięki temu nie stanowi już zagrożenia dla organizmu ludzkiego, zachowując przy tym podobieństwo do naturalnych toksyn. Pozwoli to przygotować się do walki z bakteriami, gdy dostaną się one do Twojego organizmu i umożliwi jego natychmiastowa obronę
Jaka jest skuteczność szczepienia przeciw tężcowi?
Przy przestrzeganiu schematu szczepień skuteczność szczepionki przeciwko tężcowi jest wysoka i sięga około 100%. Należy jednak pamiętać, że z czasem gotowość układu odpornościowego do walki przeciwko tężcowi stopniowo spada. Dlatego – nawet jeżeli byłeś szczepiony, ale od tego czasu minęło więcej niż 10 lat – powinieneś dostać dawkę przypominającą: 1 dawka co 10 lat.
Tężec: kiedy i w jaki sposób możesz się zaszczepić?
Szczepienie przypominające przeciw tężcowi wykonuje się poprzez wstrzyknięcie pojedynczej dawki w tkankę podskórną lub do mięśnia w zależności od zaleceń producenta. Należy pamiętać, że nie zaleca się szczepień częściej niż co 10 lat. Dlatego po szczepieniu pamiętaj, by zachować dokumentację potwierdzającą jego wykonanie. Możesz być poproszony o jej okazanie, jeżeli dojdzie do narażenia na zakażenie laseczką tężca, czyli na przykład po zranieniu, gdy ryzyko rozwoju choroby będzie duże.
Aby się zaszczepić udaj się do swojego lekarza pierwszego kontaktu!
Kiedy nie powinieneś szczepić się przeciw tężcowi?
Nie należy szczepić się w przypadku:
- uczulenia na którykolwiek składnik danego preparatu (patrz: ulotka preparatu!),
- infekcji z gorączką >38,5⁰C,
- podejrzenia zakażenia innego niż tężec nawet w okresie przed wystąpieniem jego objawów,
- zaostrzenia choroby przewlekłej – szczepienie należy przełożyć do chwili ustąpienia objawów,
- małopłytkowości– zmniejszenie ilości płytek krwi,
- wystąpienia zaburzeń neurologicznych po podaniu poprzedniej dawki danego preparatu,
- leczenia dużymi dawkami glikokortykosterydów.
Preparaty dostępne na polskim rynku mogą różnić się przeciwwskazaniami. Pamiętaj, by przed szczepieniem zapytać lekarza o wszystko, co budzi Twoje wątpliwości.
W razie jakichkolwiek wątpliwości, dotyczących Twojego stanu zdrowia, zgłoś je lekarzowi, który będzie Cię badał przed szczepieniem.
Jakie negatywne objawy mogą wystąpić po szczepieniu przeciw tężcowi?
Po podaniu szczepionki objawy niepożądane pojawiają się rzadko.
Najczęstsze z nich to:
- odczyny miejscowe (ból, obrzęk, zaczerwienienie),
- gorączka,
- ból głowy,
- uczucie rozbicia.
Rzadko:
- reakcje nadwrażliwości (najczęściej pokrzywka),
- podskórne ziarniniaki – czasem rozwijają się z nich aseptyczne ropnie,
- ziarniniaki utrzymujące się przez 6 tygodni mogą być skutkiem nadwrażliwości na glin.
Ważne jest zachowanie dokumentacji medycznej potwierdzającej wykonanie szczepienia, gdyż tylko na jej podstawie lekarz może odstąpić od podania szczepienia w momencie narażenia na zakażenie po urazie.
Uwaga: ten fragment modyfikowałem, sięgam właśnie do literatury aby przekazać Ci najbardziej rzetelną i aktualną wiedzę medyczną. Zachęcam do śledzenia tego wpisu.
UWAGA: Dotyczy to sytuacji podawania głównie preparatu samego toksoidu tężcowego (Tetana) w przypadkach po zranieniach, gdzie w krótkim czasie podawana jest seria szczepień (zwykle w schemacie 0 msc – 1 msc – 6-12 msc). Podawanie takich serii w czasie krótszym niż co 5 lat, a już zwłaszcza rok po roku – może wywołać przejściowe porażenie pojedynczego nerwu, zwykle w miejscu podania. Jeśli więc chirurg (bo to zwykle na SOR odbywa się podanie dawki przypominającej – w związku z urazem) bardzo chciałby doszczepiać – sprawdź koniecznie kiedy podano poprzednie dawki szczepionki.
Ważne!
Szczepienie ciężarnych oraz kobiet planujących zajście w ciążę jest wskazane w każdej ciąży. Szczepienie odbywa się wtedy szczepionką skojarzoną błonica-tężec-krztusiec. Zwłaszcza o ten krztusiec tu chodzi! Dla małych dzieci potrafi być śmiertelnie groźny. Ważne, by domownicy przyszłego noworodka byli zaszczepieni (kokon ochronny).
Pamiętaj, aby jak najszybciej poinformować swojego lekarza pierwszego kontaktu o wystąpieniu jakiegokolwiek negatywnego objawu, który pojawi się u Ciebie do 4 tygodni od szczepienia, a który został wymieniony przez lekarza w czasie kwalifikacji do szczepienia lub ujęty w ulotce dołączonej do szczepionki!
Brak komentarzy